Но повторно, другиот, третиот ден, следуваа истата каша и леблебиите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се качував, полека, скала по скала, и кога ќе дојдев до највисоката греда, ја ставав раката над очите и гледав кон креветот, но секогаш скалата божем ќе се занишаше и јас јурнав надолу, од другата страна на скалата; потем повторно се качував, повторно гледав, но повторно нозете ми јурнуваа надолу, и ништо не виѓавав.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)