но (сврз.) - така (прил.)

- Не да се фалам, но така е... Секогаш со овие зборови започнуваше велгоштанецот и додаваше како неговото око сѐ видело, а неговото уво сѐ чуло.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Дедо Бошко вчудоневиден ја поткрена главата и заискри со очите, но така да не забележи арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во луѓето со такви убедувања, како и сите Македонци незадоволни од пропагандите ќе биде во прво време силата на новото течење. Но така ќе биде само во почетокот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Вистина тоа не е тактички, но така ни е полесно да шепотиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тестото, кога ќе биде готово, се собира во платеноно цедило и кога ќе проврие водата, се спушта во котелот, но така што да не го допира дното, односно со конопен конец се врзува за рачката на котелот или за камушките и се остава цела ноќ да врие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но така ме болеше уште повеќе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Делува можеби себично, но така е.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
6. АКО ИМА НЕКАДЕ ПОАРНО, ВИКАЈ МЕ И МЕНЕ - но така викнат ќе можеш ли дома да се вратиш?
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)