Осоколен од љубопитните очи на девојчињата, кои со нетрпение очекуваа да дознаат зошто сум ја зел скалата и каков мајмунлак сега готвам, го презедов најинтересниот подвиг сам со себе, оти човек себеси треба да се запознава цел живот, оти може многу повеќе да стори одошто мисли дека може, и одошто општеството, преку дипломи и документи му кажува дека може.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Сепак си поглупав одошто мислев – гласно му се обратив. – Бегаш, па си доаѓаш дома и сега Саше, кутриот, којзнае каде ќе те бара, не знаејќи дека се вратил.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Од паркот излеговме многу подалеку одошто мислевме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Со кого зборуваш? – изненадено ме праша тетка ми, која не сум ја забележала дека дошла во дворот од зад куќата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дури зад Зоолошката градина, таму каде што е гимназијата „Орце Николов“.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)