откако (сврз.) - седне (гл.)

Тука Хорацио, за прв пат откако седнав на клупата до него, се насмеа на својот препознатлив начин – широко, гласно, тупкајќи ме по рамото: Баш така, миличок. Црв во газот!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Ама јас веќе си одбрав...“ и братучедот покажа со главата накај девојчето што ги послужи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Откако седнав иследникот му даде знак на спроводникот да ја напушти собата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- За што зборуваш? – прашуваше безизразната насмевка на Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ми се чини дека е при добра волја.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Овој пат, откако седнав на столот спроти Грофот, додека гледав во неговите раце, реков: - Тоа биле погани нешта .
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Што да пишувам? - прашувам пред да ми се обрати иследникот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„За тебе или за малиов?“ се поднасмевна човекот со лузната и за првпат откако седна на масата погледна директно во него. „За двајцата“, се искези братучедот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)