па (сврз.) - прашува (гл.)

Заборавија сѐ. Дури веќе не можеа преку ден да го сретнат Осиповиот внук, ни па прашуваа се присокри ли тој негде или им се врати на примамливостите и тегобите што ги нудеа далечините.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)