Чанга со восхит слушаше една вечер кога татко ми занесено му раскажуваше како козата успешно поминувала низ римската, византиската, отоманската, па еве веќе успеала да се пробие и низ сталинската империја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таквото однесување, па еве да ја кажам вистината, и глума, мислеше дека го ослободува од оние ежедневни обврски.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Истовремено, со самото тоа што ја засака неа, па еве таа стана и мајка на неговото дете, значи дека тој не е опседнат со сето што се наоѓало во тие мрачни умови.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)