па (сврз.) - зарем (чест.)

„Па зарем не би било интересно” го прашуваше тој патецот на нејзината коса, “кога патувањето низ времето би било можно?
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Па зарем нели виде дека секоја победа е Пирова? и дека ѕвер – сиров е веков Сиде?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
„Дури и да сте во право за откритијата на Коперник и Дарвин, со моите откритија нема да биде така.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сум поместувал јас и цели вселени, некогаш порано, па зарем еден експрес ќе ме исплаши, Луцијо!“, викаше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А шољата за тоалет со казанче – па зарем треба да ви објаснувам колку силно таа ги промени човечките животи?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Па зарем... Некои од децата сочувствуваа со Николчета.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)