Го знајте, зет му на дедот Ѓура. Токо, јас се плаша дали ќе кандиса, сирома, оти децата му се ошче малечки, та може човекот ќе бара некоа сиромашка, да се прежени, а канонот црквени не дава преженет човек да застане на алтарот и да служи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја отвораше како падобран и дозволуваше со неа да лебди, та можеше со леснотија да се препушти на висината која се простираше пред неговите нозе.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Го погоди куршум преку носната 'рскавица и му излезе под десната веѓа, та можеше со левото око да ја види својата зеница од десното.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бидејќи турските посестрими имаа бонлук накити, Јован и Толе и влегоа една ноќ на Велика Рошкова во Полчишта, посестримата на Селимбег од Прилеп, и ѝ го дигнаа сиот накит, та можеа да проживеат цела година од парите што ги зедоа за него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бахтијар ја осети сериозната положба и нареди можеби десетти јуриш, а порача и појачање од Маково каде еден бимбашија остана со илјада души аскер. Не малку се испрепали аскерот од западната страна на чуката и не малку се изненади Бехтијар кога околу пладнина почнаа од наспоред, од исто така високата чука „Гарван“, да грмат в грб на аскерот десетина манлихери.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Најстина, го рекле старите: зет — како мед, токо којзнае пак каков ќе се погоди, та може и лошо да си пата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Петре пак, пред самото влегување во окопите, помина преку своето село Старавина, го виде разурнатото дедово оганиште, упропастените лозја, ливади, исечените кории, та може да се замисли со каква омраза во душата отиде да се бори.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Остави го страмот, веќе 'ќе си го носа, токо ми е стра ќе се огреша нешчо та може да го налутиме свети Ѓорѓија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)