та (сврз.) - ги (зам.)

Го зеде тезгерето, еднаш, двапати со мала Ѓурѓа, го исфрлија на буништето на малата врата и се врати, та ги изми сношните ваганки, паници, лажици и тепции и ги нареди во вратките и полицата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Разбра, и од мене нишчо не излегуа, бидите раат и ајте ми со здравје — рече Андон и ја симна торбата од рамото, та ги тури парите од скутот во неа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во вршидба време отиде во Битола со десетина селани и на излегувањето сите изнесоа по две три. Раиф ефендија си достоја на зборот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Имам троа вересиа да собера и ќе ти и натокма — се пошегува, мислејќи на Јована Сивев, кој му остана должен седумнаесет лири, па продолжи: — Само едно ќе ве молам да му кажите на нашите големи луѓе: да не ми пречат во моите работи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Елбете, нагазиле Сефедин и мудурот на осарникот, та ги искасале, — одговори иронично јузбашијата и поздрави во знак на свршен доклад. — Ништо чудно, — промрмори бимбашијата и го ослободи овој јузбашија за да ги прими рапортите од другите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И еден убав априлски ден си го јавна својот Белче, си ја поведе „невестата" Митра по него и му отиде на поп Ристета на манастирот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сете пари ќе и чуам само за пушки, лели велиш оти ќе ни требат, И уште тука Толе се распаша, го извади ќемерот од Арсланбеј што му го зеде во Старавина со шеесет и пет лири, во кој беше ги сместил и оние од овците од Букри, та ги истури на сакмата и почна да ги брои по десет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го пуштиле кусо фитилот на мината и ги преварил експлозивот, та ги затрупа стената.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако не дадат, нема да се кокорат кај мариовките, — го убедува Митре Раифа и уште на кинисување завитка две мартинки во сакмата и му ги товари на куцото магаре, та ги однесе во Градешница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Попот ја слушна Арслановата наредба, но место да излезе напред, се заврте назад кон народот, бидејќи и така стоеше во првите редици, та ги поткрена рацете и очите кон небото и почна да брбори некои молитви, a потоа им се обрна на селаните: — Селани, браќа, не оставајте ме сам да ме к'ваат орлите!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Или сете, или никого! — се слушна гласот од Стојана Мисирлијата, којшто толку години оди фарија да ги брка комитите и со тоа не мала услуга му направи на Арслана, а преку него и на самиот падишах.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Како сте вие, што правите, растат ли деците? — праша Адем и извади од џебот на ќуркот една рака правени шеќери та ги викна децата да ги залажува. — Земете, бре, шејтани, земете. На...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Англискиот писател Франсис Кварлс (1592-1644) 1635-та ги објавува Emblems, а 1638-та Hieroglyphics of the Life of Man.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Фракталите на променливоста најлесно се запознаваат преку имитациите на морскиот брег, планините и облаците, коишто од 1975-та ги правев заедно со колегите со помош на компјутерска графика.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Најважните компликации од овој тип на движење 1961-та ги расплетка Шарковски во Украина и Мичел Фигенбаум 1978- та во Њу Мексико.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тогаш Петар само потсмешливо му се поднасмевна и му рече: „А ти, сину на шаторџија, римски граѓанину, каменувачу Стефанов, ти што се нарекуваш маж, а жена не си допрел од страв да не не можеш да ѝ угодиш, та ги учиш мажите да седат подалку и од жените свои, ти ли се сметаш за подобар од мене?“
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Додека одеа кон целта веќе од срце, со душа та ги пееја стиховите „Ај повтори, избаци ме Аман, аман...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Уште во истиот ден тие го осигурија овој мост и за подобра сигурност да не премине непријателот преку река, од каде што му се даваше можност да се развие во борба по широките лаки и да победи, фатија та ги насекоа сите диреци на мостот на педа- две во водата, оставајќи ги одвај да се држат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Го приготви ферманот за мариовскиот хас, писмото за кадијата и по пет дена тргнаа, та ги одведе своите Мариовци по оној ист пат по кој лани беа отерани.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Во тоа време – пред мракот – ги дотераа некои од семејните селските говеда и овци, та ги собраа и нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– А вие Мариовци јадите леб и симид, а? – М-море к-к-камо го сссимидот тта јјјас и бббез леб ггго јадддам – почна Трајко да го дроби јазикот и пак се изгоре како некни од шербетот, што агата силно го насмеа, та ги викна комшиите да се понасмеат со будалата Мариовец.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кладе нов кадија на прилепскиот кадилак, но стариот не можеше да му го доведе на везирот, бидејќи и овој, како и силниот Сулејман, беше се преселил кај големиот пророк уште зимата, кога затворениците лежеа во Цариградскиот затвор.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)