ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Понекогаш кога ќе беше сам, кога ќе ги чекаше другарите да излезат од училиштето, од здодевност не знаеше што да прави, та често скокаше да си ја прескокне сенката; кога ќе влезеше сонцето во облак, чекаше да излези за пак да продолжи.

Знаеше секој за што се расправа, та често кога ќе му пристапеше на масата и ќе го поздравеше, Фонче и да не ја кренеше главата, го знаеше по гласот кој е и што мака има, што треба да му напише: молба или жалба.

Кога не се шминкаше, од здодевност не знаеше што да прави, та често ги префрлаше нозете една врз друга, ги склучуваше прстите и ги отпушташе, ги вртеше прстените и на едната и на другата рака, ја потчукнуваше со дланките собраната коса и од едната и од другата страна дотерувајќи ја.

Таа слика предизвикуваше жал кај персоналот, та често одеа по него и му помагаа да се врати дома.