тики (сврз.) - ич (прил.)

Многупати татко му го скаруваше за дека се забавал в град и не идел да му помага во работата; арно ама Силјан беше фатил еден лош пат, тики ич не го слушаше татка си и мајка си, што ти велат вај, бај да не се настрви пес на касапница, да после мачно е да се одучи.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Многу пати татко му го скаруаше задека се забаал в град и не му идел да му помага во работата; арно ама Силјан беше ватил еден лош пат, тики ич не го слушаше татка си и мајка си, што тие велаат: вај, бај да не се настрвит пес на касапница, да после мачно је да се одучит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)