Соседот, бог да го поживее, уште се држеше на нозе за да вари ракија - железничарот Круме, штом појде во пензија, се претплати кај него: секоја втора вечер по едно шишенце од тоникум.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
На море штом појде Јана вешто скокна, со устето малечко морска вода локна.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)