Дома право во огниште го пикнале да го стоплат и штом му се ослободиле рацете и нозете, се пресоблекол и пак со кајакот драснал на лизгалиште.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Но штом му го виде лицето - премале, се сви.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
За предавство, претепан во 1874 година и штом му го исекоа носот, протеран во Березов.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Мајстор Пивце дојде веднаш штом му кажавме во каква неволја сме.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Па јас не те тепам!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Штом стигна во Глупов, не само што не ги запостави макароните, но дури и многумина присилно ги принудуваше кон тоа, со што и се прослави себеси.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- и, штом му се обрати со овие прашања на вториот, на третиот, тој накрај, или се враќа дома или наминува да испие чашка вотка кај соседот Иван Никифорович, или оди кај судијата, или кај полицаецот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)