Е, добро, ама штом едно ќе тргне направо, друго ќе почне да накривува, да настранува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се чувствував некако поделена на две: штом едната Јас ќе помислеше на сините очи на Мартин и на неговото светло, нежно и малку бебешко лице, со мало перче руса коса небрежно падната врз челото, другата Јас веднаш ќе ги здогледаше темните очи на Игбал, длабоки како ноќ падната врз неговото чоколадно лице.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Бев збунета и вознемирена. - Нема потреба од вознемирување.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)