ама (чест.) - нема (гл.)

Брго-брго се испрепелал над истурената вода Силјан, арно ама немаше да се натопи барем ич и си остана пак штрк.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Ама нема ама! - овојпат наставничката звучеше сериозно - со-бле-ку-вај се! - рече таа нагласувајќи ги слоговите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)