„Ѓурчин и културата! Ајде мајката! Го клавал нашиот песнопоец на мртва стража.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И самиот не сум сигурен како втасавме до целта!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ајде мајки! Време е да ги нахраните своите принцови, - се слушна милозвучниот глас на сестрата која со две бебиња во рацете се појави на вратата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Гробарот ја поттикнуваше родилката да бутка - „Ајде мајко, уште малку, главчето само што не излегло!“, со насмевка, иако благо стискајќи ја устата кога ќе се сетеше на дупката во која тоа сега мало и нејако тело некогаш ќе заврши, во рацете пречека здраво, машко дете, 51 сантим во должина и речиси 5 килограми тежина.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Сте чуле ли уште за некој толку умен командант што испраќал песнопоец на мртва стража?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)