ајде (чест.) - по (предл.)

— Море, да не не собере сете, вака џумле, и да не нареде крај зидот, да не истепа, та јадењето ќе го простиш — проговори четврт.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе Паша се има поткажано некаде и агите — ајде по села за Кркање, краста да и јаде — одговори некој од купот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Али видовте некој зорт и ајде по полноќ „кај вујка ми кир Ристаќија“!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)