ајде (чест.) - да (сврз.)

- Ајде да чуеме нешто? - рече мајка му. - Ајде, бате, кажи нешто? - го молеа сестричките.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Лесно е да каже­ме што не чини, туку ајде да направиме како чини. жалосно е ако луѓе со позитивна енергија решат да се бават со самоуринирање.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Знаеш како, едно уринирање можеби е еквивалент на пола општење, ама две уринирања не се еквивалент на едно општење...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Ајде да почнеме!“ рече Дејко. „Теоријата е заплеткана. На практика ќе се види.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Од мене олку... Ајде да запалите!“ На сите ни подаде по една цигара. На сите ни ја принесе запалката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Е па, ти побарај татко ти да те научи!“ се налути Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Да не сакаш дигитрон за олку проста работа!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Зинати, небаре не виделе пушач. Учете! Еве, вака: да си маж, вистински маж...“ се обиде да испувка тркалца, ама не му успеа. „Татко ми може“, рече Ташко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не се знае што ќе искомбинирам јас - газдата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Ајде; ајде да излезиме и да видиме дали е готово јагнето, та за парите не берете гајле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И на сите во одајата им стана јасно дека ќе го мрсат ортомчето, било јавно како Алекса, било тајно како Дончета, та еден ден излезе еден млад човек висок, со руса убава брадичка, пред сите со еден предлог: — Ќе нѐ каснат агите што ќе нѐ каснат; таа се виде, луѓе, ами ајде да побараме некое чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И на двете војски овие пци им сториле абер, но ајде да поразмислиме малку што да правиме, — предложи тој.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ајде да видеме шо машко ќе излезиш! — се согласи Толе и го праша: — Имаш ли пусат, шо било, или ќе треба да земам од некој заптиа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Доцна е, ајде да си одиш! - рече зракот. - Јас ќе ти го осветлувам патот.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
МАРА: Ајде да си легнеме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Ајде да одиме во анот. Ми се спие.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Ова е библиотеката. Гледаш - малечка е, ама има убави книги, и доволни се и за оние што ќе останат овде до крајот на животот.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Им кажав на чуварите дека брат ми мора да се преоблече, и тие нѐ пуштија внатре.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ајде да ти ги покажам другите простории,“ реков, па излеговме од салата и побрзавме по ходникот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ајде,“ му реков, „ајде да се преоблечеш,“ и го поведов кон самиот влез во зградата на болницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оние што имале можност да прочитаат, сигурно чуваат податоци што ја откриваат улогата на театарските критичари, ајде да не одиме далеку, да речеме во Америка.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Како на стар проектор се редат сцените: првиот плач во болницата, непроспаните ноќи, пелените, кашичките и чајчињата, медицинските енциклопедии, остави ја цуцлата, треба поголеми патичиња, не во уста!, „две рачички со десет прста“, Ноди-тракторот Том-Мики Маус, како прави магарето?, кликни на црвеното кругче, дувни во свеќите, ајде да градиме куќи, дојди да те гушнам, одиме во парк?
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
- Ајде да видиме. Да сме живи и здрави, - помирливо рече Снежана, но се сети на нешто и продолжи - Само да знаеш дека за сѐ се виновни твоите чести прекоманди.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ајде да се качиме горе, утре е пазарен ден, движење, врева, бркотници и со динамит да пробиваме никој нема да нѐ чуе. Целиот ден ќе го употребиме околу цевката.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И, бидејќи ич, ама ич не ја сакаа дека беше Македонка, уште на погребот со иронија ѝ рекоа: „Ајде да видиме колку долго ќе бидеш богата вдовица“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Наближува Чист понеделник, вели Глигор и ајде да си простиме, за да ни прости и господ.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Велам, ајде да започнеме со еден едноставен случај.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
- Се радувам Леме, рече искрено израдуван, - се виде беше среќен, - многу ми е радосно срцево што се врати твојот вид, момче, а сега ајде да проанализираме малку, Леме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ајде да провоцираме временски натрапници кои ги покриваат гениталиите на уметничките скулптури.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Некој му најде и тој пак нешто рече, но освен константното дување во моето уво „ајде да одиме надвор“ од Младичот кој ги мие рацете, не можев многу да разберам.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Некој тропна на вратата: беше мајка Ленче: „Сине мое, ајде да станиш, ќе излегваме.“ влегувајќи рече со грижа во гласот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Тина, ајде да седниме на една клупа... Тине, се сеќаваш кога ти кажвав некни за онаја кочијата шо се преврти во сокачето кај бакало кога бев по леб?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Џулија се разбуди од пеењето, се протегна во сласт и стана од креветот: „Гладна сум“, рече. „Ајде да свариме кафе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да ја прелетаме оваа долга, морничава ноќ.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема, ајде да полетаме. Сега е вистински миг да полетаме.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Доста рече тој, ајде да си одиме.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Прашањево пак ги заплаши и пак писнаа во еден глас. – Co плачење ништо не бидува, туку ајде да му се молиме да нѐ пуштат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога бегот навалуваше да станат, Злате си влезе од кај што излезе и му чкрапна на Колобана со левото око: — Ајде, тогај, ајде да станиме — го прифати Колобан беговиот предлог.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Бино се одушеви кога виде оти го наведе Дима на лизгавица и почна да му диктира: — Е, ајде да ми напишеш со грчки букви воа: „Блаже купи од Трпка скапо шес овчки кожи".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Умно зборуваш, синко, но ајде да видиме што станало со скривницата - рече мајка му.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Одвај чекал навечер по вечера да се истркалаат во постелата и да го помоли: - Тате, ајде да ми кажуваш за чевлињата што ќе ми ги купиш за Велигден.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ајде да играме мрсен Петко, - им рече таа на децата и изненадено се сврте, го допре со рака Мартина и спрсна да бега.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
АРСО: Не! Ви благодарам, ама треба да одам по една работа...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Не знам да играм...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОЦКО: (Како да му е брат родеп на АРСО: како ведринато и итрината да ги поделиле на еднакви делови, само што да нема контрола и кочница — а тоа е неговиот син Амно, неговата сушта спротивност, — тој ѕо лукавството би одел и подалеку од чесното и дозволеното со утврдениот ред и со обичаите.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ајде да седнеме да си го гостиме и честиме брат Арсо!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ајде да се веселиме! Ајде да удриме на играње!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ајде да влезам во оваа божја сенчица, да го чекам... (Влегува во врбјакот.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Не чини ова место, - незадоволно рече Стевчо. - Ајде да побараме друго.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Се забавуваше со неа сè додека не го слушна гласот на Стевчета: - Јагнињата забегаа! Ајде да ги завратиме.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Зар не гледа со каква мака успеав да го купам брегот... А сега - ајде да го распродавам...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ајде да видиме што си научила сево ова време.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Добро тогаш. Ајде да видиме како ќе испадне.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Соопштението во училиштето си е така. Ако не веруваш, ајде да појдеме до таму и да прочиташ!“ се тревожеше Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ајде да направиме летен театар од песокливи кули и сонливи дилижанси и бакнежи од шаторски преспивања Ајде да направиме летен театар со карневалски маски со скришни сказни со ружи и ѕвона што ќе ечат крај езерото.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
- Што го мешате Бајрон во оваа историја. Тој беше обичен авантурист! Ајде да видиме што ни смислил тој?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Светот е полн со убавини, светот е полн со сешто, па ајде да делиме братски, за сите да има по нешто!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ајде да тргнеме по улиците на нашиот град! Ајде да гледаме!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ајде да одиме понатаму. Ене, таму имало ограда.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тој ми се насмевна, ми намигна, и предложи: - Ајде да одиграме една партија шах.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ајде да ги закопаме борбените секири! Може и да настрада некој.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ајде, ајде да те видам, - продизвикуваше. - Нападни ме де.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Тогаш ајде да те чуеме!
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ајде да си честитаме!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Сега, ајде да ве честам, им велам на криминалците, голема услуга ми направивте.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ајде да се дружиме, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сашо: Имам, имам. Две, не една. Ајде да го побараме и мечето.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И затоа таа ми вели: - Тато, ајде да гледаме!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сашо: Мирче, ајде да си играме. Мирче: Добро, а што ќе играме?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ајде да гледаме инаку! - малку ѓаволесто ми вели таа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Сашо: Тогаш ајде да си играме лекари. Ќе му ставаме инјекции на моето гумено мече.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)