барем (чест.) - еден (бр.)

- Мими, зошто дојде само за пет минути, - се смешува помалата жена. - Зошто не останеш барем еден ден?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го помисли тоа со тага, иако знаеше дека Сајм него го презира и по малку не го сака, и беше во состојба да го пријави како мислопрестапник, само ако најдеше барем една причина да го стори тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тактиката ѝ беше јасна како ден. Да го најде вистинскиот начин од неговите усни да извлече признание, барем еден излет што завршил во кревет.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дал` постои барем еден сензор во оваа моја изветреана глава за да ми каже каде е?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Многу бргу, во собата станува задушливо.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Набргу, надојдената суводолица на виковите на човекот беше исцрпена, а од него тоа остана само уште еден зарипнат, испрекинат, тих говор: - Дај човече, донеси барем еден. Само да го имам. Само да биде...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Посакувам, да беа храбри да постават барем еден уметник кој ја претставува уметноста во Јапонија денес.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Или се надеваше барем еден пријател на Доне да не е заминат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Дали ние ги браневме? Дали рековме барем еден збор во нивна одбрана?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Излишно беше да стане и да ја кара глувата баба, затоа што таа почнуваше да плаче и да се жали како тој е неблагодарен, како таа го израснала, пелените му ги перела, млеко му греела во ниедно време, работела и дење и ноќе само за тој да стигне до комфорот во кој е сега, само за да има нешто да му остави, барем едно станче за кое нема потреба да печали со толкави маки како што печалеле таа и татко му.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ќе му ја врати ли тепсијата? Алергична да не е на ореви?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Со ова, практично се допушти, пред сѐ од страна на државните органи, морално недопустливо, да се утврдуваат паузи при работа со странки, што е редок компаративен случај – бидејќи не е целисходно вработените во државната администрација да одат на пауза „сите заедно“, туку така што барем еден од нив ќе остане да работи на шалтер или во отворена канцеларија за прием на граѓани, а своето право на пауза ќе го оствари порано или, пак, подоцна од другите свои колеги; б) симптоматично е тоа што со новиот ЗРО (2005) се избриша експлицитната превентивна одредба, којашто предвидуваше дека работникот не може да се откаже од правото на платен дневен, неделен и годишен одмор, ниту тоа право може да му се ускрати (чл. 51, ЗРО/03 – Пречистен текст).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Кога во живеачката надоаѓа сиромаштијата широко зинуваат устите за мали залаци и погледите на луѓето папсуваат како оној на селанката од Пустец од чиј врзоп денеска никој не купи ништо - барем едно сунѓерче за миење садови, едно шише маслинов зејтин, една паста за бричење.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
За пример на новите поколенија големиот бран јавно го плесна по уста Јулие Цезар и го оневозможи да ’рчи а неговите поданици барем една ноќ да бидат на раат пред утре сите да запеат богојавленски песни под пазувите на бранот набабрен од многу љубов.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Минаа години откако барем една птица прелетала низ големата слепа школка на небото.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Таа ме моли да ја оставам, а јас ја молам да пушти барем една жичка, колку да им го наквасам јазичето на децата. За лек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)