Тоа барем беше толку јасно, стига да размисли поприбрано.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Разликата од курвите пред МРТВ и спонзорушите на Сталинова беше во тоа што овие првите барем беа чесни и јавно се декларираа дека се продаваат за ситно, додека латентните курви и спонзоруши низ скотските кафичи беа далеку поопасни.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Винстон беше во брак - или барем беше оженет; веројатно е сѐ уште оженет, зашто колку што знаеше жена му не беше мртва.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но барем бев искрена и кон него и кон самата себе.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Мртво се смеев на неговата маленкост. Чувствував дека знае колку си е ништожен сам на себе, па барем беше искрен во признавањето.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Тогаш на мене делуваше нејзиниот механички аспект, или барем беше поаѓалиште за еден нов облик на техниката.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Или барем беше полесно да се верува во тоа.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Така барем беше додека јас работев во ќеремидницата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ќе го слушнеш повикот, ќе запреш со работата таму каде што си стигнал и ќе отрчаш кон пумпата за да се ослободиш од калта што си ја назбрал на рацете и по нозете".
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Поскоро би рекол дека ако не надвладуваше во тие случаи рамнодушноста тогаш барем беше присутна.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Имаше и моменти кога неочекуваните откритија и размислите за нив ме храбреа или развеселуваа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дедо ми барем беше сенилен кога еднаш, во 15:00 го помести часовникот два часа понапред, за што побрзо да ги слуша вестите во 17:00. * Запис пронајден во рачен часовник
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
А и преку ден барем бев на топло, покрај печка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Освен во кујните крај печките за готвење, на другите места немаше греење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Јас барем бев слободен од домашна страна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)