Понешто од „женственото во мажот“, сигурно, можеби опасно тлее во машкото срце, но барем нема свежо цвеќе во Мелвиловиот приказ на британската морнарица.249 Мелвил прикажува жесток семашки свет, во кој нема ни најбледичок знак на настран сензибилитет, но кој истовремено е крајно опиен од машка убавина – со таа негова „красота и моќ, секогаш привлечни во мажествениот спој“ (292) – и е сеприсутно проткајан со истополова желба.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Се средив во бањата, со надеж дека ако повторно го видам барем нема да се ужасне од мене со бушавата коса и крвта околу горната усна.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Неговата нервоза, хистерија, импулсивност, неговата љубов кон гламурот и „морбидната љубов кон згодни работи, кон придушена светлина и кон свежо цвеќе“ (122) се сѐ особини што се општествено кодирани како немашки и што му го заведуваат геј-сензибилитетот под знаците за невротичност и, особено, за женственост.
Херман Мелвил, пак, ги протерува сите траги на женственоста од човечкиот крајолик во „Били Бад“ (1891).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Едната страна не е баш најзадоволна но вака барем нема да има нови жртви.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
На тој начин, барем нема да се усети значително помалата бројка ужалени луѓе...
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Ми се чини дека ми навираат толку солзи, што од притисокот носот ќе ми прсне и од таа густа експлозија ќе го снема и Дејан и сè околу мене.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тука барем нема двоумење!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И тоа беше ужасно опасно, но во просторијата барем немаше телекран, во што се увери уште кога влезе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)