Убаво е да имаш некого со кого ќе можеш да поарчиш барем понекој збор ѝ се исповедала краварката.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
ТАША Зар не требаше да изнесам на виделина барем понекое делче од настаните за кои верував дека се случувале некаде и некогаш во мојот живот?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Што ме запираше да го сторам тоа? Дали сознанието дека многу од тие случувања само ме допреле и одминале а за нив ќе дознаев откако ќе беа прогласени за недоразјаснети тајни? Или не ќе да беше така?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)