барем (чест.) - дел (имн.)

Ја прочита книгата, Голдштајновата книга, или барем делови од неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сликарот дојде и последниот ден, пред да го напушти овој крај, да се обиде уште еднаш, да оживи на своето платно барем дел од она што толку го возбуди овде...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бев многу колеблив, но научив да го следам патот по кој ме водат нештата, па започнав да ја читам современата философија и бев многу изненаден кога го открив тоа што го открив.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Поголемиот дел од современата философија вклучува критика на јазикот и поглед на начинот на кој всушност јазикот функционира. (Таа не се занимава со хипотетичните состојби и фантазии за начинот 38 Margina #4-5 [1994] | okno.mk на кој јазикот е претпоставен да функционира но не функционира.) И, се надевам разјаснив, дека барем дел од неа е непосредно релевантен за нашето спроведување на терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Остана уште една работа недоволно разјаснета.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сите тие беа распоредени од мојата десна страна (освен Ема, која седеше на левата страна од мене, и не можев веќе никако да ја видам како што не можев сега да ги погледнам оние три букви од кои двете крајни извишени и споени со мало и, она НиЕ на средината од пластичната папка на досието што стоеше на десната страна од мене, на масата пред мојот адвокат Стојко Руменов кој лактите ги имаше ставено токму на папката, со лесно спуштени образи во дланките, чекајќи го отворањето на судскиот процес) и сакав во тие мигови, кога сè се одвиваше надвор од мене, да се обидам, со благ засек на сечилото откосо, онака како што јас можев да го направам тоа, да ги расфрлам сите деланки под кои се крие вистината за овие луѓе за да допрам барем дел суштината на која, отплеткувајќи го клопчето, ќе цели судијката, жена од педесетина години со несредена, со бела, како снег бојадисана коса, и со силно нашминкани усни, но истовремено во мене се раѓаше отпор кон таквата намера која требаше да ме врати на почетокот, а јас се плашев и бев преслаб сето тоа повторно да го изживеам на начин како што го живеев дотогаш и затоа ставив црта, и си реков: „Ова е крај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И во таквите мигови, кога ослободена од железните рамки на предрасудите ќе се почувствував поинаква, а сепак длабоко во себе своја, со најсвое јас, се спознавав: бев Ема единствена и неделива, туѓа и одвратна за оние што не можеа да ме разберат.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бев распната меѓу две крајности, иако тие не беа тоа, и јас не ги чувствував како такви, и во миговите кога цврсто стоев на тлото, кога бев целосно свесна за себе, кога јас бев јас, но и кога ќе се обидев да се ослободам од сето тоа и од барем дел од себе како таква, кога ќе се обидев да го отфрлам сето тоа како здодевна и непотребна приказна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сега се отвора нова страница во мојот живот како прва страница на роман што можеби некогаш ќе го напишам.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Си го поставувам ова прашање обидувајќи се со показалецот да нацртам на ѕидот од затворската ќелија барем дел од нејзиниот лик.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
“културен аспект”, да се обидеме да пренесеме барем дел од она што по малку необично се нарекува “теорија на хаос”.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Во крајна линија мене ми е гајле како се забавува дебелата Симона, но има некоја шанса нашите сонародници, или барем дел од нив, тоа да го сфатат како огромен грев.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Преку логорувањето, врзувањето на јазли со фортома или ориентацијата во блиската шумичка, овие дечиња сакаа да сетат барем дел од животот на своите херои од стрипчињата и книгите.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Се поставило прашањето за печатна пропаганда, со чија помош би требало да се придобие барем дел од општественото мислење и да се ангажираат и други кои што би сакале да прифатат таков вид борба против странскиот капитал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ќе ми биде мило да поразговараме!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дојди, ако сакаш да поделиме заедно барем делче од краешникот на денот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За да избегнат прогон во хомофобичен свет, настраните мораат со сите сили да си го прикриваат ликот на настраноста, да ги кријат видливите стигми на хомосексуалноста и да се прават стрејт, барем дел од времето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А и не бев сигурен дали Б. С. е спремен да прифати барем дел од моите размислувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Желба ни е барем дел од тоа време да го обеспрашиме и обележиме со пишан збор за да остане засекогаш врежано во поединечното и колективното паметење.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ми помогна да сфатам дека се наоѓаме веќе во Пицеријата и дека најсетне можам да ја видам Ана како насмевната ни понудува во големите бели чинии барем дел од себеси.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Па тогаш поштедете ме!“ „Но, понекогаш се случува, продолжи царот тажно, еден да мора да ја загуби убавината за да можат другите да сочуваат барем дел за себе. Не се плашам од тебе туку од некој друг човек.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)