Возврати барем збор Насмевни се, поземи ја мислата очиве мои што ѝ ја кажуваат на твоите и легни крај мене.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Или да му се доближи со увото до плунчестата уста, за да долови барем нешто од неговото бладање и да растолкува барем збор од неговото мемолење?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Зборот има големи очи, помисли, тој гледа далеку зад себеси...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Насмевни се и возврати барем збор со очиве мои од твоите да го поземам.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Зашто добро знаеш дека секој миг може да биде и последен.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)