да (чест.) - јаде (гл.)

И дури вујко му Ѓуро му даваше кора и печено бравско месо да јаде и го убедуваше дека уште е малечок за комита, Крсте сѐ повеќе се намуртуваше и уста не му се отвораше — не му се каснуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
КОСТАДИН: (Одеднаш реско). Со кого зборуваше?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Чиј газ лижел? (Седнува да јаде. Пауза.) Го убив магарето. Скрши нога преку планина.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Во Зоолошка немаа што да јадат, но затоа сега јадат тртушки по медиумите - им возврати Метакот атакувајќи кон нивното сурушко дувло.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ајде да јадеш, Костадине... Да каснеш, да се поткрепиш... (Јадењето е сиромашно: црн леб и чорбест грав).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
На Толета не му ни требаше повеќе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е море, си ода, бацко Толе, си ода, бре, млада су, ми се сака да носа, да јада локумчиња, шиќерчиња? — му одговори таа слободно и му намигна со левото око. — Зар тебе не ти се каснуа пиленце?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не ли е убав животот кога човек има што да јаде , да пие, конфорен дом, семејство, пари пријатели, многу патувања, забава и спорт? – праша Еразмо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)