Ја извади крпата од појасот и откако си ја избриша потта од лицето, на мајките, жените, сестрите и децата на отидените на Црн Камен, кои гласно лелекаа, тивко плачеа, им заповеда: А вие престанете да кобите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
КОТЕ: Демек Анѓеле денеска јолџија ни е? Ај, со здравје да си оди. Господ некој касмет поголем да му наврти, да си спечали повеќе пари. Пак, за добро идење да ви идеме и за радост.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
А да ви кажам веднаш, песната е еден мачен спомен на луѓето што живеат под Пелистер.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
„Да ви го фукне Фуко. Од љубов, и за сеир.“
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Портирот не праша од каде сте, не се интересира за пасошот, важно е прво да ве смести во хотелската соба, да ви ги покаже леглата: чистиот чаршав, јорган и перница, да наплати кога ќе си одите и дури да ве почести со едно убаво турско кафе за „алашверишот“ Хотелите во Истанбул се и скапи и евтини.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Еда, господ да ви придаде, ќе рече Давиде Недолетниот, еда, не сум гладен, ама атер на трпезата и, еда, атер на лебот... ќе земам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од Србите не сте подобри, одговори Крсте, а јас од овој час не сум кмет на Потковицата. Донесете си оттаму, од старите предели некого за да ви биде кмет.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сакавме само да ви ја кажеме грешката, ќе рече, а не да ви ја одземеме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)