„Колку си чуден! Ме прашуваш иако знаеш дека сите се џарат во мене! Сите, до последниот!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Еве оваа глупост ми се откачи, и тоа токму пред мојата Јана, но толку спонтано ми дојде што морав да ја изречам. Иако горчеше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А мојата Јана, не ја симна насмевката од лицето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)