Е, си рекол, еве со чунката ќе поминам преку водата.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Еве со Јон си дадовме збор, а Јон не е војник. Така, си мислев, ама не било така.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но на тие иронии еве со што јас ќе одговорам: Не е вистина кажувањето дека не ќе излезе ништо од усилбите на Русија и Австро-Унгарија да се уредат работите во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но тоа го изговорив не со револт, не како оптужба, го изговорив со еден тон на итрец, што само се правел на будала, се преправал дека не гледа како сакаат да го насамарат другите, ги остава да чинат што намислиле, а в душа надмошно им се потсмева, и еве со презир го погледнува предметот за кој се плетеле замки - новите чевли на нозете на Банета.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)