Но ете животот сакаше да го качи направо на воз, и тоа патнички од трета класа (ако се изземат покриените товарни вагони со шибер врати и горни прозорчиња за 40 војници или 7 коњи, со кои одеа на младински работни акции во секој вагон по една чета, со половина леб и една паштета, а ноќе матарки вода кога преспиваа на попатни станици по отпатни колосеци).
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)