Средствата за достигнувањето на оваа цел беа чисто културни, па сепак и овој план ние не успеавме да го реализираме, бидејќи приврзаниците на идејата за „голема Србија“ го кренаа и против него својот влијателен глас”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Оваа плоштатка при секоја посета ми се претставува во ново руво; така беше и овој пат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дури кога ги подмири поважните работи, реши да си сошие и едно летно палто.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А како умен и разбран човек - просветен работник! - секогаш настојуваше да ги усклади желбите со можностите. Така и овој пат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Историјата се повтори, Рада на таа хиерархиска листа и овој пат се најде на дното.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Текстовите по истиот редослед по кој се наоѓаат во книгата настануваа во Амстердам, Middletown и New York од октомври 1991 до јуни 1992, двете писма како и овој крај кој служи како почеток - вметнати се во ракописот малку подоцна: во август истата година, но тогаш веќе во Загреб.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Како и сѐ друго во Америка, така и овој центар има свој ентертејнмент дел: туристите се редат во редици не би ли виделе автентични спејс-шатлови, астронаутски одела и скафандери, хај-тек курци-палци и слични тракатанци.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Татко му за херојство во Руско-турската војна од 1877 година, заедно со орден лично од раката на генерал Скобелев го прими и овој часовник.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Си мислам дека и овој пат ќе ме седнат на малата трпеза со децата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Така и се реши на состанокот на Партиската ќелија, нели, - се сврте кон бригадирот и овој неколку пати климна со главата, потврдувајќи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
6 Но, и овој најнов општ закон (lex generalis) за оваа материја не беше поштеден од интервенции, при што, до крајот на 2009 година, се донесени четири негови измени и дополнувања.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Татко ми никогаш, кога излегуваше од дома, не ја вадеше паларијата. Така беше и овој пат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Само видовитите можат да ја протолкуваат и таа друга страна. Но не секогаш!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Секое нешто, па дури и овој празен лист хартија на масава, има две страни. Едната секогаш е позатскриена од другата.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Така беше и овој пат.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во лутината најмногу се грешава. Така и овој.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)