и (чест.) - сиот (зам.)

И сето што е надвор од нас и разграничено од нас, и со сето останато што се разликува од нас и од него (од она, за кое говориме во дадениов момент) со просторот, макар и исполнет со воздух, ние тоа го нарекуваме предмет.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И сето тоа трае деноноќно, Уживам со една средба, живеам, постојано таму, овде, онаму, секаде каде бевме јас и ти.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
А и сето лице ти е посвечено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сето тоа беше вака нестварно, испокинато.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Пред неговата мисла остануваше да биде попусто истрошен и сиот тој напор од минатиот ден, и сите превиткувања на неговото тело по проклетата, непробојна кора на снегот и сета негова прегладнетост и страот, и бегањето, а и оваа безизлезна прибраност во крошната на старата ниска бука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)