Кога се врати Орде, тој му го подаде: „Еве ти дојде писмо од љубовницата, прочитај го и ти.”
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Која страчка без опашка, да и ти без жена, - рече Пискулиев, мислејќи си по нешто дека оваа пословица по еден убав начин ѝ одговара на целата ситуација.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
МАНОИЛ: Ќе си легнам, ќе си легнам… А и ти си легни. Остави ме сам…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ДИМО: Благодарам… И ти да си жива!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
МАНОИЛ: И ти Темјано. Оди во спалната! Таму ме чекај. Не ми е ништо…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
МАНОИЛ: Оди си и ти, тате… мене ми помина!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ТЕМЈАНА: И ти најспокојно ми го кажуваш тоа?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
„И ти!“ со прст кон Љупчо насочи наставничката.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
— Прочитав, мудур ефенди, ама не ме израдува многу — му одговори кратко јузбашијата и, седнувајќи на покажаниот стол, ја извади кутијата со тутун, та му понуди на стариот Арслана.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Не ако го сторите, ами ако го сториме, речи. Ете, и ти си сега со нас.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толку за сега. Потаму ќе ти јавам ако излезе нешто ново, а и ти веднаш чини абер ако забележиш нешто слично во твојот мудурлак".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А дедо ти, а? - А дедо збркан како и ти! Како да се свртел светот!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Ти, Бојанчо, разбираш сѐ - ја врза дедо Иван нишката на своето прекинато кажување за гората. Затоа и ти зборувам, знаеш да слушаш.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но секоја нишка што ќе ја одбереш, води кон средето, кон смртта на оној кој чита, што значи беспотребно е да се плашиш дека не одиш по вистинскиот пат во клопчето на словото, оти блаженството на смртта при читањето настапува кога ќе ја затвориш корицата од книгата што ја читаш, оти тука, во таа точка, во средето, очи во очи со пајакот вжарен, со источникот на словото завршуваш и ти, и слободен си, како никогаш, како да си мртов, како да си заспал во Бога.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кога застана, газдата ми рече: „Сакаш да пробаш и ти?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во твојот папок е, Луцијо, оти јас го пренесов центарот на вселената од циркусот во твојот папок; каде и припаѓа, каде отсекогаш и бил, само тоа Земанек не го видел, а и ти не си видела; кажи му дека е обично добиче“, велеше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ја ставив раката во џебот и реков: „Јан Лудвик, имаш и ти нешто твое кај мене.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И ти си прав, и јас може да имам кабает. Сите треба да го ставиме прстот на умот...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КАТА: Како би било да направиме вака, да вечераме и ти Анѓеле, да си одиш сам вечерва дома, а ние утре, кон некоја доба, од како ќе поујдисаме, кон ручек да дојдеме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
- Молчи, му се заврте старецот. - Зошто еден од гостите си и ти.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Манастир и ти носиш во своето срце.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Но и ти не спиеш, Куно, со мака исцедил од себе одбрана. - Се обидов, не можев.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се држел за грло како да се брани од удар на невидлива коса; во устата, место предните заби, чувствувал под јазикот празнина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога по пустото свое чекање мажите се враќале во постелите, со рамазанска глад се фрлале на своите жени и им биле благодарни што тие уште ги чекаат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Крвавораките Борис Калпак и Наџак-Јанко пошле по него да му помогнат околу запрегата на мртвите. - Прости и ти, Василе, рекол некој од нив.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Да не се стрчнеш и ти по него? прашал Богдан Преслапец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но и неговата душа се извивала во некаква празнина - тој ќе патува, а кога таа душа ќе отпатува еднаш, ненадејно како и другите души на луѓето од тоа парче на прегазениот Балкан, тој веќе не ќе патува и ќе ги заборави сите патишта на овој свет.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Отиде, рекол беличот Блаже Задгорец. - Како да не се заколна пред живописанието на свети Никита.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Појди и гледај, сите жени се трудни. - Биди разумна. Јас сум таков. И ти ќе им се придружиш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А и Иванов, малечок мој, зборува како и ти - за Македонија.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Требаше и ти да го откриеш еднаш она, што некои веќе одамна го знаеа, кога ги најде во тие соби и со оние ситници, што беа задружни, и кои, којзнае како, ти ги снемуваше една по друга од пред очите, без да го заушуваш тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога ќе се вратиме сакам и ти да го запознаеш. Сигурно ќе ти се допадне.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А и ти на нив, па така ги знаеш цените на цел ред од твојата, а и од страната карши, солидарно помагаш во редењето на робата на комшијата, а и тој на тебе кога собираш како споулавен, ако дувне бура,а вазните се кршат наоколу.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Што, слеп, истрел не сте фрлиле? А, и ти си тука, дедо Сотире!... - Тука сум.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А кога ќе ми се врати по војнава, дојди и ти со него. Ќе се честиме со она што дал господ.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Грок, Фртелини? Зошто тоа? Знам каков сум бил, знаеш и ти.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сакаш и ти да повлечеш по нивичкана, да ја натопиш со пот. И ти си како човек.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Слушај! вреваџијата ја прекина својата песна и се сврте кон згрчениот сосед. - Земи и ти една. Те честам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И зашто има две очи, прекорот е убедлив, не за она во зрелата `рж туку за нешто што и ти не го знаеш.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Жив ми требаш, знаеш што е жив или и ти си од мртвите, му велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не оставај ме и ти, господе, се молам, барем ти опсени се, велам, подгази ја маката наша.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Немој мори, Велико, немој сестрице, ми вели, што е тоа што работиш, вели, зар и ти треба да се отепаш, вели, нека ти се живи другите, вели, имаш и други деца за гледање, вели, зар сакаш сираци да ги оставиш, вели. И плаче. Се засркнува од солзите. 62
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Што бараш и ти овдека, вели. - Очите си ги барам, велам, и забите си ги барам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ела, легни и ти, ми вели Јон, ела, малку да поспиеме. После ќе си одиме, ми вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ами и ти не беше ваква, ѝ велам јас на Стојна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Отсекаде раце се подаваат, те дрпаат за лакти, за скутина: те молат да им дадеш нешто. А што да им дадеш кога и ти си како нив.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ние двајцата убивме еден доушник, рече војводата, поземајќи го ножот, и сега и ти можеш да дојдеш со нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Разбра или не разбра, ќе ми вели. Ако не разбра, и тебе ќе ти речам: пире, пире, и ти ќе влезеш во купчено, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Па ОК. Се надевам дека и ти имаш видено синтетички сини боксерки на тезгите по пазарите.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Марија ја разбра вистината. – Те молам, зајче! – рече вџашена. – Немој да ми кажеш дека и ти веруваш оти сум луда! – Како можеш да го помислиш тоа! –рече тој, обидувајќи се да се насмее. – Работата е во тоа што за сите ќе биде подобро да останеш овде уште извесно време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Марија го сфати знакот, погледна отстрана и ја здогледа Херкулина, секогаш подготвена за напад.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Носи се и ти и твојата конзерва!“, вели жената.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Ама и ти ќе останеш, кардаш.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Којо Пипиле, гледајќи го Богдана како се нервира и лути на кучето кога ќе му лае и скока преку плотот, му рече: „Земи си и ти едно куче... Не седи сам...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И ти знам исто се чувствуваш.. правиш сѐ за да не се случи она што мора еднаш.. зошто човек може да побегне од сѐ .. но никогаш од себеси...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Еднаш и ти љубеше една јас... ми остави белег на усните кој ќе трае бесконечно...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Бакнежи, единствени како и ти ги заклучувам во срцето, да не ги види никој освен мене...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Да дишам, сонувам,да мечтаам... Да бидам и јас иста како и ти... да продолжам да живеам...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
„И ти си љубен мој“, возврати таа, погалувајќи го по лицето со бескрајна благост.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
„Мила Томаица, се надевам дека си добро и истото и ти го пожелувам.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ако ни тргни работата, можеби ќе можи и ти да дојдиш тука, па и Атинчето и Никола да ги повлечиме.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Еден ден чичко ми му го кажа тоа на татко ми, но во вид на клевета, а татко ми рече: И ти и Љубица играјте и танцувајте, но да бидете пристојни, со секого кој ќе ве покани, макар и Циган да е, но за време на играњето никако не треба да се зборува, да бидете сериозни.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Неговото однесување се промени и тој рече со погруб глас: „И ти се сметаш морално супериорен во однос на нас, со нашите лаги и со нашата свирепост?“ „Да, се сметам супериорен.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Знаев дека тоа ти е само една од многуте крпеници на нашите неврзани и изнасилени разговори кои требаше да го спакуваат некако она што го правевме и кое во тој период тебе можеби и ти годеше,“ му рече Деница.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Кажи му, нека му каже на човекот што ќе му сакаш, до кога да те чека, та спремајте се и он и ти, прибери се да имаш сенка над главата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— „Ете ти го патот по кој можиш и ти, Сталко, да дојдиш до највисоката скала.. како отец Арсенија“, — си рече сам со умот Стале и започна да си го разгазува тој пат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Знам оти ѓердан веќе не нижеш, знам оти чеиз и ти не везеш, знам, Вело, пусто остана сичко - не ли си и ти аргатка клета?
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
- Кога ќе пораснеш и ти ќе ја сркаш таа попара - замислено одговори Анѓеле.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога ќе ни дојде времето за одење кај вас, ќе се искапеш и ти и ќе се сториш еден штрк, ќе си земеш едно шише вода од другиот извор и ќе си го обесиш на гуша и кога ќе си одиме дома, ќе се потуриш и еве си пак човек.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Тие две пилиња и ти сам си ги видел и си ги чул, синко, в поле кај си стојат по шипјето и глогјето и си пеат; едното си пее: сиве, сиве, а другото – чуле, чуле.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „А бре татко и ти мајко, што не ме верувате оти бев штрк и ви седев на куќава на другиот крај; имаше летово еден штрк али немаше?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Остај се, бре чедо, од лошиот ајљазлак што си го фатил; остај се од тие лоши другари што не се домаќинска челад; тие те лажат, бре синче, да арчиш пари по пустина, та и ти да се осиромашиш после како нив!
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се сетив на мудроста за која и не знаев на кого му припаѓа иако ја имав веќе забележано во моите белешки. Тоа што го прави нечистивиот не прави го и ти!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А ако си принуден да го сториш под присила тогаш измиј си ги рацете, како оној несреќник Пилат!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Да не си споулавела? Зошто го фрли клучот? Оди и ти по ѓаволите, мила!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- И ти ќе видиш дали ќе те молиме, - му врати Трајанка.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- И ти заслужуваш јадење – рече таткото, па и нејзе ѝ стави полна чинија манџа и едно исто така убаво парче месо.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Нека знае дека и ти можеш да го накажеш што е немирно.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
За да не можат утре да тврдат оти имаат нешто видено.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Како и сите други: кога ќе заѕвони лошото, ги затвораат очите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Беше и ти таму? Ама ништо не виде со свои очи, нели?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И нему сѐ в очи ќе му речам! И ти си кабает, чорбаџи Теодосе!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Што, и ти држиш циганска страна!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Молчи мори и ти, фараонке! Што рече!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Господе, господе! Што ме најде! Со нив да се расправам!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А ти, коџабаши, ако си некоја.сила и власт, удри по адетот, стори го јасак!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
„Го виде ли и ти бабо во чајот она што го видов јас?“ – мислев да ја прашам.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
- Седнете на масата во дворот. Ајде и ти треба да каснеш нешто, - рече бабата и ги затвори ќепенците.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Да не си и ти Нероден Петко? Тоа сакам да речам...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Знам дека и ти ме чекаш и се молиш пред иконата на Богородица.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Сакам да дојдеш и ти, - отсечно рече таа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Лажеш и ти, - ѝ викав толку силно што луѓето од соседната маса во слаткарницата се свртеа накај нас.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Жал ми е за баба Роса! А и за тета Деспина! Баба Роса останала без маж, како и ти, а тетка Деспина и другите без татко, како јас, нели мамо?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
— Кажи и ти некоја, ќе ми речат, смешај се со нешто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не сакам и ти да заглавуваш, му велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Не можев, велам, не сакав и ти да се плашиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А на кои Германци, си мислам, кога и ти си во нивна униформа?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кажи и ти нешто убаво, му вели Оливера Поточка на Манол Форевски.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се делат пакети и ќе застанеш и ти со нив да чекаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Работам и прекувремено. Можеш и ти да се вклучиш кај нас, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— И ти еднаш ме бранеше, вели таа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Остави го него, велам, дојди и ти во Југославија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Значи, и ти го криеш, му велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— И ти беше кај началникот? — И јас, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако може водата, па и ти можеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако ми дадеше, вели, немаше да се откажеш од мене и затоа умри сега и ти!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Аман, Оливеро! — Што си се разработила и ти ко смртта, ќе ми вели. — Како, ко смртта?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Добро, му велам, ама и ти немој да гинеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Да ги имаш моиве очи, ѝ велам, и ти така ќе гледаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)