и (чест.) - вистина (имн.)

И вистина, кога им дојде времето исчезнаа без трага, без поштук.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А меѓутоа треба да се каже и вистината - два дена не клал ништо в уста и поради тоа звучно му се преметкуваат цревата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Големата заблуда лежи во претпоставката дека дури и вистините од она што е познато како чиста алгебра, се апстрактни или општовистинити.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И вистината разорува. Добро, велам јас. Добро, и тоа може да се случи.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)