Во очите ѝ се читаше и желбата и гладот и сакаше да каже ама не сакаше да ја растажи мајка си, па се нишаше во скутот нејзин и пееше.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
По цел ден биле на градилиште, работеле и над нормата, а веднаш по работниот ден, кој понекогаш траел и по дваесет часа, се враќале во хотелот и, од умор, немале време ниту да се навечераат. Сонот го надвладувал и гладот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ама несреќата ни е заедничка. И стравот ни е заеднички. И гладот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)