и (чест.) - име (имн.)

Му го кажаа и името на барот. „Нели ќе дојдеш?“ му вели малечката и авторот знае дека малечката е мамката и дека е ова добро уигран тим.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Од разлози такви и име добив од отците овде, кои Иларион Сказник ме нарекоа, штом проговореа устата моја и јазикот мој, шестмесечен уште.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ушите ми зуеја сѐ дури до првиот звуков израз на војничката труба за будење во ЈНА. Таму сѐ забораваш, дури и името.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И одеднаш го слушам и името на мажот ми... Никифор Абазовски, вели, од...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почна да се спомнува и името мое.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Има во нив и историја, и имиња на топоними, описи на обичаи, народни песни, ора.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Треперам и не знам што ќе речеш кога ќе споменам дека ѝ го знаев и името, кое пред тоа никогаш не бев го чул.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ако би станало нужно, јас би можел да спомнам и имиња и детали...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)