Знаев дека во одредот е и ќерка ми, та затоа се занишав, зачекорив и ми се стемни.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Војницте запалија огнови.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Војникот ме врати кај офицерот и, откако му рече нешто, оној што зборуваше нашински ми пренесе: - Господинот офицер вели дека ние ќе ги закопаме, а ти да ја земеш маската што пасе онаму и да одиш на чешма да ги наполниш бурињата со вода, товари ги на маската и терај горе, на ридот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тој час ете ја и ќерка му – ручек му носи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Капиданот или кој беше не знам, ми пријде и ме праша: - „Од ова село си ти?“
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
„Господ да ти даде и ќерка, тоа ти е мој благослов”.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ако јас се предадев кога останав сосема сама зар ќе ја доживеев оваа среќа да имам и ќерка и внука како замена за моите?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)