и (чест.) - додека (сврз.)

Го имаше тој поган поглед и додека се сврте кон масичката и за еден миг го опфати својот нож, чие што сечило проблеснуваше притаено на виделината, а не помисли ништо, ни додека почнаа да го чешкаат јаболкцата од прстите со онаа желба да го допре, да го дофати, тоа тивко живинче, што стоеше веднаш тука, а се чинеше како да е наеднаш многу оддалечено, недофатливо, беше еден ист впечаток како кога гледаш од опачината на двогледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој беше сигурно таков и кога легнуваше да спие, и додека сонуваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И додека кандилото чадеше во одамна втемелената црква, некој си поигруваше со времето.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
ДЕЖА ВУ
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)