А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ќе го запамтиш ли овој ден, кога бевме среќни во мај? Љубов моја!....“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Го гледаш ли овој феномен, докторе? Го гледам.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)