ли (чест.) - ја (зам.)

Што ли значеше сега оваа јагула? Кој ли ја испраќа?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И уште - во раце ли ја држиш - смрт држиш, на скут ли ја држиш - смрт на скут држиш, на колена ли ја држиш - смрт на колена држиш, низ нејзината цевка ли ќе погледнеш - смрт ќе видиш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе ме препознаеш во гужвата и весело ќе ми мавташ со левата рака, држејќи некој друг со десната... а во твојата насмевка јасно ќе се чита прашањето: „Од каде ли ја познавам... и како ли се викаше?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Оној кој не плаче никогаш освен кога лаже, се поигрува како ли ја збори вистината премолчуван, преименуван преиначуван, забрануван со амајлии истеруван со клетви застрашуван?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)