Во нејзиното писма одѕвонуваше тишината на нејзината осама, нејзиниот божји долг што си го препишуваше на својот живот како да ги спаси чедата, кои сега ја напуштаа заодени по патот на нивните семејства, а јас се бев оддалечил најмногу, следејќи ја кривата на својата амбиција Колку ли пати пишував многу побезвредни депеши, се внесував целосно во нив, сигурен дека можеби никој нема да ги удостои со вниманието што им го посветував, наместо да ги пишувам одговорите на писмата на мојата мајка, кои беа незаменливи делови живот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Колку ли пати пругоре и прудолу трчавме со ист чекор, во кој мораше да се слуша само едно крап-крап-крап...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Колку ли пати го забрзувавме или подзабавувавме ова вовче во тунелите на сеќавањето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Колку ли пати пресилните зборови биле причина за братоубиствени војни во балканската историја?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)