ли (чест.) - некогаш (прил.)

Си видел ли некогаш стаорец во скок ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Си ги видел ли некогаш тие коски, Винстоне ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„ Си помислила ли некогаш“, рече тој, „ дека најдоброто што би можеле да го сториме е да заминеме од тука пред да биде премногу доцна и никогаш повеќе да не се видиме ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кај вратата застана и се сврте. „Си држел ли некогаш актерка во својот скут, другар началник?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сте читале ли некогаш природознание со слики во бои?“ „Какво природознание“ , им виснаа рамениците од обете страни на издолжените вратови. „Ние не сме растеле дури ни во ситносопственичка фамилија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не на она минато на кое мислам јас. „Си пиел ли некогаш, брате Јоване?“ праша ни сам не знаејќи зошто.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„А со жена?... Си имала ли некогаш сексуален однос со жена?...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Си треперела ли некогаш в грло како нож што не знае дали до дршка да се забуца во ленена кошула или свечено да блесне под болнички рефлектори?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Те пробило ли некогаш бедуинско копје? го прашуваше. Кажи, те пробило ли? Ме пробило, ѝ рече.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сум се смеел ли некогаш? Секако. Сѐ не смее да се заборави.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Си чул ли некогаш за Јохан Гутемберг, еден германски златар? Не си чул, сигурно.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сакајќи да ѝ остане во сеќавање овој посебен ден во нивниот живот, тој почнува да пее песна за неа, на што таа се надоврзува и завршуваат во дует: „Ох, љубовта е толку слатка напролет, кога две срца пеат во мај....мила, мила, мила, ќе ме сакаш ли некогаш?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Си спиела ли некогаш со машко, ме прашува тој.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еве ти уште еден пример. Си видел ли некогаш месечина околу која се протега кружно виножито, кружен спектар од бои во различни слоеви светлина?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сакаш ли некогаш да седнеме во неговата локомотива и да нѐ прошета каде ќе сакаме?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)