- Тато, - скоро шепнешкум рече Билјана.- Ќе дојде ли пак некогаш.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Митра и сама сакаше да оди на вода, но се решаваше дали да ја води Доста. Може ли пак да не ја води?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Ќе ми го вратиш ли пак кучето? - тихо прашав, со мака здржувајќи се да не ја подадам раката по глобусот.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)