не (чест.) - би (гл.)

Грета: Стварно си оригинален!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со овој твој мизерен дух не би можел да завршиш ни трето одделение!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И свеска ми тоа не би го сторила иако јас и таа со погледи одамна сме се разбрале; двајцата знаеме дека чекаме можност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Човек толку би бил изморен од живеење што во животот не би имало ни реска од рај туку открај накрај тој би бил само пекол.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Оваа бела пријатна светлина во која се наоѓам никогаш не би ја напуштил. Толку е мека и пријатна.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Совпаѓањето на самото презиме како презиме не би морало многу да значи, зашто постојат толку исти имиња и презимиња.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во мигот кога посегнав по спружените алишта и не сакајќи се слизнав на тазе подмрзнатиот балкон, кој за несреќа беше на 13-тиот кат од зградата, каде живеев заедно со моето момче, ми прелетаа низ глава сите овие реминисценции, на кои во друг случај не би се сетила сигурно.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Неволно, ги протегна екстремитетите надвор од креветот, ги зеде очилата со диоптер - 3.5, без кои никогаш во разговор не би можел да ја употреби придавката „очигледно”, ги стави на себе панталоните кои ги носеше веќе четврти ден од неделата и не помисли дека треба да се облече поинаку заради некоја ненадејна средба која би можела да му излезе во пресрет на денот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Го исвиркаа”.  Чекаше реакција од мене и откако место неа доби само прашален поглед, се дополни:  „Тоа не би му се случило на претседателот на вашата држава”. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Рунтави пасалки, пци пазалки, височини – можеа тука да се доцртаат и кенгури и ноеви доколку не би отскокнувале од сликата.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Ако младината низ сето школување би била поттикнувана да ги оспорува Десетте заповеди, светоста на верата, основите на патриотизмот, мотивите за стекнување добивка, двопартискиот систем, моногамијата, законите за родосвернување итн.... ...би имало толку многу творештво што општеството не би знаело на која страна да се сврти. okno.mk | Margina #22 [1995] 37
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Рано ти е да се вишиш. Јас дури во шеснаесеттата година се извишив.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Секако си се метнал на мене!“ рече тато.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Си облеков чиста маица, и патики обув, и брзаница излегов, да не би мама да се премисли.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Инаку, пред тоа јас за него секогаш бев - ништо. Малечок...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Добро, до стемнување. Чиста маица облечи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И да не сум те видела бос!“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сепак, јас скапо си го платив почитувањето.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Поради мене командуваше да не трчаме: да не би раната да ме заболи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Кога би се редел прв, не би се подбивале со мене: - Ама Крали Марко! Кускуле...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Андон се саштиса. Толку му беше мило и радосно во душата што не би ја пожалил во тој миг и куќата да ја запали, само да ги види однекаде градот со кого седи сега овде.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И за ништо на светов не би го прекратил ловот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Иако не беше седнат уште ниеднаш со мајсторите на скелето да ѕида, тој го имаше така научено мајсторскиот занает што немаше работа којашто сам не би можел да ја сврши.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Неуморно копа во нејзиното срце - не би ли истргнал оттаму близок, сакан трепет: заради неа, заради сите. Најповеќе заради неа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Вистина? - се исправи Елена. - Ако не е вистина, не би ти рекол.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Така и со појавата на срната, иако таа го разнежи, иако почувствува задоволство дека може да ѝ помогне, сепак изостана онаа вистинска, пенлива детска радост, што би се случило кога би бил и дедо му крај него, кога снегот не би паѓал толку застрашувачки и кога не би постоел тој скриен, тој леден страв што го остави ненадејното волчешко завивање.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Истражувањето на преведувањето во таква смисла не би било од никаква корист. 24 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сепак, да ги споредуваме со цел да ги сместиме во хиерархиска структура, не би имало никаква смисла.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Не би знаел со сигурност да каже колку и какви чаши имаа, но сигурен беше во тоа дека имаа сервиси за секакви пијалаци.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Клупата е веднаш под високата авлија преку која ни највисок човек не би можел да погледа преку, на улица. Дотаму е моето излегување.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се подзамисли малку, гледајќи си во искинатите чевли, дека тие не би можеле да го издржат поројниот дожд кој веќе се појави, со едно сигурно ветување: благодат за сите што се под него.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Како не би се сеќавал? Но, да продолжам: пред некоја вечер, во пижами, возбуден до солзи, дедо се втурна во спалната.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ним доктор Гете им објаснуваше дека одењето в град лошо би влијаело на нивното психичко здравје.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еден ден поставија прислушни уреди, антени, радари, детектори, рефлектори, наслушувачи, ѕиркачи, чекачи не би ли нашле дира и алира од уривачот, но него никако и никаде да го откријат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се плашела да се наведне над бедемите да не би да се види во езерското синило, во небесното огледало.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тогаш не би знаеле чуму ќе ни е времето (и новото и старото).
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Јас и не би ги спомнал да не ме - присилевте?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Оти јас мислам дека и така ти не би могол да ја оставиш Антица дома сама.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А и јас не би сакал со никого да ги делам моиве ноќи и моиве денови тука.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Она што беше испловило отаде го натера наглас да си шепне: - Навистина , кога не би бил вака сам...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А, евентуалната војна за негово освојување сигурно не би ја добила.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не би ме чудело да направиш и "блесиметар" за полесно да ни го мериш умот или глупавоста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да има такви како Тарас не би постоел ни Керим-бег, ни Рифат јанќесеџијата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Да била гора зборила, не би гу пасле овцете, не би гу секла секира.“
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Не би ти тропнале на врата, само - конспирација е.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ама, не би час, се враќа и тој така, острелушен.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едни крши тревчиња, други реди за да преврне. Па не би час преврна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама не би многу време и крвта му се крена, му оживе, му се свапери. И почна да се качува по војниците. Голи војниците, безмалку, се сите исти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми ги зеде децата и не би час секна водата. Наеднаш од секаде се тргна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во секој случај, државата би можела да преземе мерки за намалување на побарувачката, кои не би биле толку драконски за повторно да создадат црн пазар.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Отсекогаш знаев дека најголемите изненадувања нè очекуваат токму на местото каде што конечно би научиле дека ништо нѐ не изненадува, разбирајќи под тоа да не се вџашуваме пред нарушувањата на поредокот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Единствени што навистина веруваат во фантоми се самите фантоми, како што тоа го потврдува прочуениот дијалог во галеријата на слики.** Ако во било кој поредок на фантастичното би го постигнале тој степен, Теодор веќе не би бил единствениот што застанува неподвижен, кутра животинка, посматрајќи го она што сѐ уште не знаеме да го видиме.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дури и повеќе, уживањето на дрога претставува реакција на многу фактори, исто како што е тоа случај со алкохолот и тутунот, чија потрошувачка опаѓа без оглед на тоа што двата производа се евтини и дозволени.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Најпосле зошто не би било така: вистината е понекогаш во уверливоста на она што ни го раскажале и во она што други го слушале од нас кога сме умееле да раскажуваме.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Не, идат по нас. Ни треба коњ, да го пренесеме. Не би ти тропнале на врата, само - конспирација е.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Камилски го прашуваше Татко зошто со толкав број османскотурски зборови балканските народи не би можеле меѓусебно да се разберат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но и тој им се доверуваше на своите двајца пријатели дека на крајот на краиштата не би можел да гарантира каков ќе биде во играта и во однесувањето газдата на арабаџиите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа беше магија. Сон. За ништо на светот не би ја заменил таа голема, слободна вода.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Диктатура на потсвеста, која е фатена таму каде што ни самата, можеби, да ја потпрашал некаков филозоф- планинар, не би признала дека сака да биде, за таква, крута и грчовита, историски да се претставува како некаков, не дај боже, сатрап.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Многу од убедувањата и ставовите што се бараат од него никогаш не биле јасно искажани и не би можеле да бидат искажани без да се разоткрие притоа сета контрадикторност што му е својствена на Ангсоц-от.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше обичај да го нарекува... никогаш не би погодила како.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Ах, не би можел да знам, се разбира.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа никогаш не би помислила дека некој чин што нема ефект станува бесмислен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја сакаше и не би ја издал; но тоа беше само факт што се знае, како што се знаат правилата на аритметиката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Никаква можна комисија не би го одобрила таквиот брак, дури и ако Кетрин, првата жена на Винстон, можеше некако да биде тргната од патот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Една толку чувствителна работа никогаш не би му била доверена само на еден човек; од друга страна, да ѝ се довери на некоја комисија, би значело отворено да се признае дека се случува чин на фабрикување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Такви работи, увиде тој, не би можеле да се случат денес.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се сеќавам на времињата кога еден ваков предмет можеше да достигне и осум фунти, а осум фунти беа - па, не би можел да пресметам сега, но тоа беа големи пари.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но во практиката таквото општество не би можело да остане стабилно долго време.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А тоа беше... па, не би можел да ви го кажам датумот, но мора да било пред педесет години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па сепак, на луѓето од пред само две генерации тоа не би им изгледало многу важно, зашто тие не настојуваа да ја променат историјата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зарем не би требало во дваесет и еден часот во август месец да почнува да се стемнува?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ќе сфатиш постепено, Винстоне. Не постои ништо што ние не би можеле да го направиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не постои ништо што не би признал, ништо!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Заменете ги тие букви, на пример, со вашите имиња, во сите расположиви комбинации, од кои не би била исклучена можноста името од местото на буквата З да биде на местото од името на буквата А, и така натаму, до бескрај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Што би правеле кога и таа не би постоела.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
28. ГЛЕДАШ ОРЕВ, СКРШИ ГО, А ОНО ТАМУ ПРАЗНО МЕСТО - исушена внатрина гледаш како долга ноќ без зора, ниту црвот, што е црв, не би сакал за свој престол да има орев така шуплив, макар бил со тврда кора...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
- Засрамена од таква мисла дури нејќе да погледне во снаата, да не би да ја открие. - Душа човечка - лакомштилак!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- си го задушува офтежот баба Петра, да не би да ги разбуди заспаните.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Океј, можеби сметам дека Америка е новата Римска Империја... но кога паднал Рим, уследиле стотици години на Мрачниот среден век - а тоа е нешто што јас не би сакал да го доживеам!
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Но, не би така! Имаше тука простор за надополнување, особено кога виде Игор Лозински какви сè книги чита Татко за миграторните движења на птиците и рибите од Езерото, посебно на јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Има предлози за градба на паралелни рибни патеки, низ кои би патувале и јагулите и не би бил прекинуван нивниот пат.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
– „Море не велете ми аџија, бре селани им рекол Силјан, оти не би касмет да одам на аџилак, чунки дуовникот што ме зеде да ме носи се удави в море; оставете, браќа, не е за кажување и за верување тоа што сум патил во овие две-три години, ама ак ми беше тоа што сум патил оти од таткова и мајкина клетва не сум верувал.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Сѐ на сѐ овој проблем и не заслужува посебно внимание”.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Се разбира, можеби постојат исклучоци” додадов „но тоа се мали недоразбирања и хулигански пројави на неодмерени поединци, а тие поединци барем засега и не би требало да се сместуваат во оваа фела.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Навистина убав, обмислен ред на постапки; сѐ се чини толку природно; мислам дека неа воопшто не би ја збунил заклучокот дека сите овие постапки всушност укажуваат дека таа е домаќинка која отворено ја прикажува својата наклонетост кон уредноста: Ништо не смее да пречи, да недостасува но дури ни да стрчи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не сакам ваквата негова предност да му ја одземам но јас навистина не би можел да го следам во неговите чувствени акробации. Затоа и сакам да го приземјам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Да те најдам, изгубен мој да завиваш од радост да немеам од чудо. од што ќе одекне мојот молк планините да се огласат ем да ечат, ем да квичат да не би да се откажеме од нив!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мелодрама Не, доволни се двајца нема место за повеќе и кога би можеле да го измениме и кога праведно би го поделиле Имотов, секому на три, на два, на еден не би било исто ни делот, ни целоста ја имаме сите ние со празни раце ништо немаме штом пасијата стане посесија геометриска прогресија - хаос.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
2. Долниот свет Не оти сме слепци туку од што сме се одвикнале да гледаме блиску пред себе невешто се движиме со стап вперен напред и пипкаме: да не би да наидеме на змија, мудро немушта да не би да најдеме габа, солза радосница оти со години гледајќи далеку ни отапеа сетилата за светот тукашен па само некоја разорена и во мислите насетена ко привидение, стварност се тетерави без престан и бдее од страв да не исчезне ако се успие!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Овој германскиот Мегле најмногу ми се допаѓа – ми вели и го уфрла златното пакетче путер во кошницата: А кажи ми, каде експлодирала првата атомска бомба? – Во Хирошима – одговарам оти морам, иако ми е јасно, познавајќи го Врапче, дека очекувано грешам. – Не би рекол.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сепак, не би се осмелил оваа т.н. свечена популарност во комшилакот да ја означам како една од причините што анти(-)упатствата и натаму се множат без прекин.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
На пример, се сместува покрај возачот, прилично долго поради тежината и веднаш почнува: Бев уште покрупен човек.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Не сум сигурна, но не верувам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Никогаш не би се нафатил да бидам судија на љубовта помеѓу Сузи и Генералот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или на онаа врска помеѓу него и Родна.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Навистина беше штедра во понудата, особено по мажачката со Анатолиј, но во таа своја игра не би се рекло дека одеше докрај.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
СПИРО: Не би бил тој мајчин син, таков нагизден и надуен, да нема толку пари, зашто пара чисти и пара се кара...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
НАЦА: Чистотата стои до човекот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Со инаетлива амбивалентност се обидувам да ги совладам сомнежите дека судбината не ги вмешала своите прсти во моите избори и одлуки и не би се случило она што се случи ако јас самата со целата присебност и свесност во моментите на рационалност го издлабував коритото по која тече реката на мојот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ѓ многу се натажи. А не би требало. Тој беше старец. Импотентен старец.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
А така не би стигнал ни подалеку од врвот на Хеликон, ниту би ја надминал славата на тие што се искачија на врвот за да проверат дали се втор!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Во рамките на овие „алтернативни политики“ се предвидувало: „А) Отфрлање на нашата поддршка на комунистичките движења во југоисточна Европа и да создадеме поумерени елементи.“
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во поглед на мерките кои би требало да се преземат, сметале дека е потребно да се имаат предвид „алтернативни политики“, преку кои на Британците им се отворала можност предметот да го прифатат секогаш до онаа граница кога тие не би смееле да покажат дека заканата кон нивните интереси била преголема и од тие причини предвреме да не се придржуваат кон мерките што би можеле да го забрзаат директниот конфликт со Советската влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие сметале дека во случај ако таа информација да излезе во јавноста би имале големи проблеми во објаснувањето пред Југословенската и Грчката влада за британската акција за "употребата на Македонците".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Експертите биле многу јасни кога констатирале дека ако го прифатат предлогот на Рендел, тие не би можеле да се сигурни дали „поткупените Македонци би апстинирале да не работат против југословенските и грчките власти, кои се нивни природни непријатели, и дали би работеле против Германците".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но тоа никој од посматрачите не би го воочил.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не сум можел да претпоставам дека сум пишувал и за нив, знаејќи добро дека ниту птица не би можела да ја прелета најчуваната граница во Европа!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој верувам, кога би го опсипале со признанија и благодарници, не би се чувствувал убаво.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Замислете го тој добродетел ако бара признание, ако бара за неговата крв сите што ја добиле да му се оддолжат! Тоа веќе не би било добродетелство.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
За Свети Никола, таа година, баба ми ни приреди изненадување какво што ни на сон не би очекувале.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Му идеше како дете да се расплаче, но се плашеше да не би со тоа да предизвика некоја незгода и за братучедот Србина.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Авторот сфати дека Едо не би имал што повеќе да рече.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Не, не... Со парен број не би бил задоволен“,ѝ рече авторот на Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дали тоа има некаква врска со тоа што неговиот намесник Граматниковски е родум од Брезница, не би знаел да ти кажам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Те паметам, благословена, како не би те запаметила? Тука, на истово место клекна пред мене и ми упати многу лути зборови пред да побараш прошка!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Не би време, се испружи и друг, па трет...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Слон да видам како лета, ми се чини дека не би се зачудила.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)