не (чест.) - влегува (гл.)

Ти велев често: „Кузмане не ризикуј ти живот, не влегувај во бојот пак!"
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Белешка на авторот
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Шејтанот не влегува во куќа полна со деца! ! (курдска поговорка) (Пократка верзија од листата на толкуваните османски турцизми на Татко и Климент Камилски.)
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Патниците што се качуваа на станицата кога ќе ја видеа низ вратата од купето каде што се шминка, не влегуваа во купето иако имаше слободно место за да не внесат со своето присуство пореметување во интимноста создадена меѓу машко и женско.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Нерешително стоевме пред вратата на една од адвокатските канцеларии, во која никој никогаш не влегуваше, и под чија наполу избришана фирма „Адвокат“ стоеше мала пожолтена хартија со дополнување: „Поморска шпедиција - застапник“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Комисијата влезе во училиштето заедно со учителот и кметот кој од вратата им викна на луѓето да не влегуваат во училиштето, да си одат, да ги остават на мира да разговараат со Комисијата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И додека се подготвуваше евакуацијата, стаса вест: Друштвото на народите откако добило мислење од Хашкиот суд дека спорното ”до” внесено во Протоколот за разграничување, може да се толкува двојно: и дека Манастирот влегува во состав на Албанија и дека не влегува - спорот повторно ѝ се вратил на Конференцијата на амбасадорите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во аранжманот е вклучен и четврт бурек со месо. Јогуртот не влегува во цената.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Да влезам или да не влегувам?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас со тие курви повеќе во ист строј не влегувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа што го мислиш никогаш не влегува докрај во зборот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
немој ќерко, светла Ѕвездо - на небото ти ми личиш - не влегувај в црна земја - таму нема вишно небо - нема сонце, месечина, нема ѕвезди, мила ќерко - црна земја е студена - има само црни змии - ќе ја пијат твојта младост - твојта снага фиданлија - твојте гради негалени -твојте усти нељубени
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Очигледно, човекот не влегува во кола мислејќи: „Одам да се ѕвекнам од некое дрво“, но желбата е тука, зарем не, а тоа и самиот сум го забележал, во повеќе наврати, посебно кај хирурзите, отмените луѓе.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ништо особено: проќелаво ситнолико старче, со очила од дебело стакло и без рамки, врзани за ушите со усукано ортомче, со ново забало во устата што севезден нешто како да џвакаше иако беше празна и нема (саказот веќе беше вон мода и вон норми, а гумата за џвакање влегуваше во мода ама не влегуваше низ увоз), со отпуштени дланки и неподвижни прсти, кои ситно но непрекинато се тресеа - небаре над секоја пара, и најситната металка, што паѓаше на тезгата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На тие долги прошетки во ограничен простор, не влегувавме единствено во собата на Херман, во која тој спиеше до заминувањето во војна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Само еднаш Роза ја подотвори вратата од неговата соба, и пред да ја затвори, рече: “Постојано мислам дека ќе се врати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајка ми тешко ќе забележеше кога е буден, а кога спие, но речиси воопшто не спиеше, па таа не влегуваше во собата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кокошките на патот рипаа од место кревајќи облаци прав, а зачудените луѓе зад нив, уплашени, погледнуваа по улицата нагор чиниш да видата дали арамијата сега по нив не влегува в село.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Како да ми ја раскажа приказната за Бикот, што му се ругал на телето кое во својата наивност прашало зошто не влегуваат во дворот кога вратата зјае? Дали затоа дека е шарена?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овој збор не влегуваше во патријархалната тврдина, не влегуваше во ниту еден кодекс.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но такво лице, поради студот, никогаш не влегуваше таму.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Никој веќе не влегуваше таму, никој не мелеше.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Молчи си, Велико! Во затворена уста мува не влегува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Чека некој да влезе, ама никој не влегува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Многупати си мислам, вели, да не влегувам нешто со лева нога. Да не е крив прагот или вратата, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Никој не влегува во селото, никој не излегува. Барем некој да влезе, да праша за некого, да го прашаме за нешто, да се чуеме. 80
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)