не (чест.) - доаѓа (гл.)

Лобо (Го става жилетот во машинката.): Ќе ме избричиш ли?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Не доаѓа предвид. Утрово се депилирав и ми се смачи од влакна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но меѓу оние што беа за радикално решение на козјото прашање – за уништување на сите кози, не доаѓаше предвид никаква отстапка.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мојата работа е урнабабана и тој збор ми предизвикуваше експлозивна смеа до која не доаѓа.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Зедов книга и сакав што побрзо да заспијам со неа в раце, но сонот не доаѓаше и јас почнав од некаде, без ред, на случајно отворена страница, да читам: „...во мириси што продираа длабоко во крвта и стануваа дел од мене, мирисаше на живот што со ситни гласчиња и движења се обединува во нешто силно, посилно од сѐ што би сакал, неделиво од мене, исто што и јас самиот, сѐ уште непронајден а желен... и мирна светлина е над мене и над светот, трага од нешто во мене, нешто што можело да биде и што било, нешто што ќе биде ако истраам во оваа празна состојба, без одбрана и без заштита, со браната на навиката и свеста и волјата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наградата на слободата не доаѓа веднаш со сите свои дарови.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Човечките битија не доаѓаат во врска едни со други само површно, како две билјардни топчиња, туку преку поврзувања што се создаваат кога двајца луѓе ќе се сретнат во световите на доживувањата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А еве зошто: Васете го нема и не доаѓа повеќе.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Другарите не доаѓаат да ме викаат.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Боб: За мене не доаѓа предвид да си го соберам пиштолчето. Јас дигнав раце.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Никакво решение не доаѓаше, никој не идеше да го брка Џивџик.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Вера на тоа му одговори: „Ако мислиш да се враќаме дома, јас повеќе во овој платен пекол не доаѓам“.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Мило, се плашам дека сѐ повеќе наликувам на кучкана на Кавракови што најмалку два-три пати годишно наидуваше по каменливата патека а знаев дека не доаѓа по сув краешник. Не ја водеше гладта“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во такви околности, некаков општ преглед на машката геј- култура едноставно не доаѓа предвид, колку и да сакам да опфатам сѐ.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, не доаѓаш. Во што е суштината на твоите исчезнувања?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Си мислиме да не доаѓа некој од сигурими. Навика.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сега таа помагаше во домовите во кои живееја жените избркани од своите сопрузи и во домовите за деца без родители.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сѐ поретко ја гледав Клара. Таа повеќе не доаѓаше во болницата, ретко ја посетуваше Сара, кога доаѓаше кај мене мајка ми секогаш наоѓаше некој неубав збор за неа, и таа не се чувствуваше добредојдена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Колку си ја сакала самотијата сестра Ангелина, колку си ја почитувала немоста и безответноста, мирисот и тишината во храмот, црната одежда и својата ангелска бестелесност (самата така се чувствувала), толку не ги сакала натрапниците, накинџурените, раскокотени и разголени визитарки и визитари кои, најчесто, не доаѓале на духовно поклонение во манастирската светост, туку да им помине времето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се притаив, се заслушав, и заклучив дека шумолот на глувчињата не доаѓа од ќошињата на мојата куќа, туку од аглите на мојата глава.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го совладав тресењето и со рапав глас ја прашав дали сум во Лесново и како тоа никој од дружината да не доаѓа да ме види.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Добро, доста е.“ И пак не ме погледна. „Ноќва спиј во друга куќа и не доаѓај кај нас.Никогаш.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не се движев, дури мислев дека и не дишам. Сега девојката отиде до прозорецот да гледа во некој свет на селото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Не е за мене?“ викнав. „Зошто - слеп ли сум, сакат?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Што има? Нели наредив никој да не доаѓа?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
По свршената акција, Методи нека дојде веднаш овде, а ти не доаѓај сѐ додека не си сигурен дека не ве следи никој.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ако тргнеме во спротивни насоки не довикувај ме повеќе, заминувам, оставајќи на судбината: „така требало да биде“ Не доаѓај повеќе да ја собираш дождовницата од пресушените очи...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Некои од нив воопшто и не доаѓаа на седници. Па што ако..
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Фрлање од високо не доаѓаше предвид, бидејќи од високо ѝ се вртеше, а би било глупаво, кога веќе свесно експериментира со сопствената смрт, во клучниот миг да ја фати несвестица.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
И мечката го сети тоа. Таа првин како да се ребреше од новиот истрел, што го очекуваше, онака свртена и безмалу совладана, а кога истрелот не доаѓаше, таа прво си се врати на својата дира, со крвта, што ѝ се сливаше по снегот, а така вратена, таа како да се најде повторно себеси затрчана и веднаш продолжи кон него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знаеше сега дека тоа нивно колебање не доаѓа од чекорењето, туку дека таа игра се создава од чудната случајност на згуснувањето на роевите своеглави снежинки, а неговиот поглед, често губејќи ја својата цел, просто го проголтнуваше целиот тој матеж таму, мачејќи се да го улови секое нивно прострелкување, секое матно просенување низ снежните преспи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во доцните часови заѕвони телефонот. Изостреното претчувство ѝ кажуваше дека ваков абер толку доцна не доаѓа за арно.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но тој не доаѓаше од болничката соба, доаѓаше од собата каде што престојуваа докторите. Но, што бара Томо таму?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Не доаѓа предвид. И моите и твоите ќе нѐ стават во топ, Рада божем не сакаше!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Оние што се грижеа за редот и животот на затворениците скоро и да не доаѓаа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Глупости, каква слика. Тоа не доаѓа предвид!“, вреска госпоѓата на глас и, барајќи низ списокот, одеднаш целата вознемирена и покажува дека, ете, кај оној чичко ѝ од Власина може да се оди со слика затоа што тој дошол со тенџере за ајвар и тајфа од десет луѓе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Секако“, вели тој, „јас и така не доаѓам со вас, ќе останам кај Роза“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Гледаш ли? Како никогаш и да не доаѓала.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сонот никако не доаѓаше, бев во треска, во бунило, позаспивав и како штрекнат се будев, ме будеше некој непознат глас, ме довикуваше да станам!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„Каква акција, Оче Симеоне?“ уморно праша Мануш; ослушнување не доаѓа ли блондината, тој куп на неброени ковчиња.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И не доаѓај веќе овде.“ Отец Симеон се потпре на ѕидот и ги склопи очите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Единствената сигурна работа беше дека смртта никогаш не доаѓа во очекуваниот момент.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не доаѓаше предвид ни да ѝ испрати писмо по пошта.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Само во петоците не доаѓаше, кога авлиите се полнеа со чези од турски гости од градот, кои идеа на чист воздух и на поседок.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сѐ почесто остануваше таму, и сѐ повеќе, па се случи и со денови да не доаѓа во куќата во Ајдинци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Изграден на реката Пчиња, а под тврдината на Кожле, пред стотина години, овој манастир му беше даден на доживотно уживање на серскиот митрополит Јаков, кој одамна не доаѓаше тука.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А тој не доаѓа. Мислам, пак некои задолженија.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Денес го замолив Превер само малку да ме одмени или да украдам барем од неговиот гениј Но зборот кој плени не доаѓа лесно Заглавен в челуста на мојот ѕвер Не излегува низ грлово тесно А јас кутриот волонтер Несреќен ко осамен солитер Прогонет ко декадентен Бодлер Корисно сакав да направам нешто...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
По радосното лице на сестра ѝ, Марија сфати дека сите потајно страхувале - зошто не доаѓаше писмо од Хелвиг. Тоа не го покажувале пред неа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Остануваше само нејзината уста што пропушташе по некој лаф, ама и тој лаф како да не доаѓаше од неа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Мене сега повеќе ме интересира, зошто не доаѓа тој проклет детектив.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не постои чоек што не доаѓа у искушение да направи некоја ујдурма.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Но тој ден не доаѓаше, беше далеку, многу далеку од нас.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но за неа беше уште понеобично што Татко никогаш, во ова време, не доаѓаше дома.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стивенс трчаше по неа, но навлезе во честакот каде што ништо не се гледаше и каде што од неа никаков шум не доаѓаше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кога повторно се собравме наместо да тргнеме откривме дефект во колата требаше време за да се отстрани сестра ми рече гладни сте вечерајте не се оди на пат гладен не доаѓа предвид реков очај ме обзема од постојано јадење кога треба да патуваме преживаме кога треба да патуваме.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тоа беше бродот на мојот татко што минуваше над нашиот град, гратчето кадешто вселенските ракети никогаш не доаѓаа, и ние ќе лежевме будни следните два часа, размислувајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ќе се качеше во камионот од другата страна и тогаш ќе се одвезеа во големиот град по долгите улици сѐ додека не доаѓаа до местото од каде што отпочнуваа со работа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- О, нашата мајка по цел ден не доаѓа од шумата!
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Веднаш, запираше, и ја преземаше самиот контролата над расправите...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа што беше кажано, пресудено, слушнато... беше еднаш засекогаш!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не доаѓаа само комшиите да се советуваат...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Како што знаеш, - рече Николче, - ама јас така не доаѓам! - Па не доаѓај.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Зашто тоа време беше турско време и никој што е пријател ноќе не доаѓаше.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- И не доаѓам! – рече Николче и седна на место како закован и продолжи: - Ќе сум одел јас да му бацувам рака на едно јатаче.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
АРСО: Ама џумбуш, ама тарапана! Ваква веселба во Скопје ниту имало, ниту ќе има! (Му шепнува нешто на Поцко.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СИТЕ: (Играат, пеејќи.) Јовано, Јованке, крај Вардара седиш, бело платно белиш, сѐ нагоре гледаш, јагне, мое Јовано. Јовано, Јованке, јас те тебе чекам, ти ми не доаѓаш, ти ми не доаѓаш, јагне мое Јовано.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Зарем книгите не доаѓаат од соништата, а соништата од книгите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ви ја искажувам повторно мојата бескрајна благодарност за вашата солидарност и блискост во овие тешки времиња.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
СУЛТАНА: Пердуви да летнете. Не доаѓаш во манастиров. Тука живеевте. Мачно ти е качувањето.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Овде Сталин не доаѓа, туку го повикуваат и го задржуваат и по неговата смрт!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се гледаше дека светлокосиот не доаѓа за прв пат во колибата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Мирабо (Mirabeau), говор во собранието 23. август 1789 ПРАВОТО ДА ТОЛЕРИРАШ Не доаѓам да прогласувам толеранција.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Најнеограничената слобода на вероисповед е за мене толку свето право, што ми се чини дека зборот толеранција што тоа право го изразува, е на некој начин тирански, бидејќи постоењето на авторитетот што има моќ да толерира, ја загрозува слободата на мислење веќе само со тоа што толерира и исто така би можел да не толерира.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мирабо (Mirabeu), говор во собранието 22. август 1789 СРЕДНА СОСТОЈБА Доколку некој ми покаже средна состојба меѓу целосната независност и целосната потчинетост на мислата, во која би можел да се надевам дека ќе се одржам, можеби таму би се поставил. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 88
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Последни почнаа да доаѓаат жените, ама како која идеше со празни раце не доаѓаше туку носеше или некое компирче, ремче сушено свинско месо, лукањче, ореви, дивјачки и што ќе се најдеше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јас му реков, иако можеби не требаше: - Ако не сакаш, не доаѓај. - Зашто да не сакам- ми рече тој.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
„А ќе му дадеш ли?“ „Тоа не е твоја работа, но за твоја информација не доаѓа во предвид.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Додуша натрупаниот снег и едните и другите ги правеше приближно исти, само растреперената душа на Пелагија како да открија одвај забележлива разлика, некаков крцкот што не доаѓаше од тлото на земјата, туку негде од погоре, скоро знаеше кој ќе се појави со Танаско уште пред да се отвори вратата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тоа повеќе нема да се повтори во мојот живот. Тоа не доаѓаше предвид.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Доза за три кафиња со шест апчиња засладувач, се разбира, шеќерот не доаѓаше предвид.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Еден ден многу го барав низ мислите Игбал. Не доаѓаше. Ни трага ни глас од него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Вања останува со мене – додаде Лета. Ние тргнавме кон дома.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не доаѓа предвид – се правеше важна таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Отидов пак кај двата потока. Седев долго, долго и го довикував.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)