не (чест.) - догори (гл.)

Затоа се плашеше да не догорат и ѕвездите.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Наеднаш сите знаеја сѐ од нивниот шепот раснеше боцкава прикаска.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Со манастиров гореле и калуѓерите. Божи унер.“ „Гореле, не догореле. Сега се мушкаат околу нас.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Самозапаллива свеќа - за да не можеш, а да не догориш свечено.  Веќе си згужвана згмечена стуткана хартија - тутурутка.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Вполноќи некаде, легнати на брегот, ја бакнуваат својата света почва во која ништо не догорува и слушаат како шкрипи на ветрот некоја подотворена врата, И замирисува некој исушен цвет во заклетвите.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)