„Нека си седи Митра овде со Неда и Јована, на есен пак ќе си дојда“ — заклучи тој и продолжи да си живее во изобилие, бидејќи паричките што ги донесе беа достаточни за да не осети некаков недостиг.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Чудна работа. Не знаев дека Симон е уапсен кога со тракторот застанав до куќата, но мртов да сум, ако не осетив некоја вомјаза.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)