не (чест.) - прилега (гл.)

Кутрите тие, ништо не знаат и никогаш нема да дознаат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ѝ напомнав каде се наоѓаме и дека на ова место не прилега да се изведуваат егзибиции.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше еден од друг, ги довикуваше од просторот од тишината и од вековите, од облеката и од празниците, од сите пештери и од сите жетви ги собираше, им се умилкуваше, ги галеше, им шептеше, ги средуваше во мали врзопчиња, ги подучуваше и им се подналутуваше, им зборуваше и им појаснуваше дека за сите нив има голем порив да ги разигра, да им открие поинакви и поинакви значења за да не талкаат расфрлани и неразбрани низ сечија свест и низ сечии копнежи.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тој тргна неколку чекори натаму, арно се загледа и запре. Не прилегаше како за крчма.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ми одговори дека сосема заборавила на покојниците.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сегашниот изглед на Ајфеловата кула ни најмалку не прилега на оној, некогашниот. Димензиите, на пример.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не прилега вие да се дружите со секого и насекаде, зашто вие не сте како обичните созданија и безразложна твар.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)