Го знаеш пократкиот пат до утрото, само сврти десно од погледот па лево од паметот. Тука сме. Веднаш до знакот „не проаѓа“.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Извештаченоста никаде не проаѓа добро. Можеби само моментално.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)