Вака, в глава, на место, ќе си останеме, да не тргаме маки и јадови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Куќарчето веќе го изрешетаа заптиите на кои им се придружија и сите Турци што имаа оружје; слободно можеа да ги видат дека се само двајца.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На мачешки јазик тоа значи: „Не тргајте ме за опавче, боли!“
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Кротко ја зеде не тргајќи го погледот од братучедите, како змија пред погодок.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Братучедите стрпливо чекаа избегнувајќи да се загледуваат околу себе за да не видат нешто што не смеат зашто стражарот што беше пред порта скоро не тргаше очи од нив.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Јанко, му говорев. Не тргај му ја ногата на палјачото. Тоа може да го боли.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Најпрвин не ги разбирал. Во него несовладливо бучела крвта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа, не тргајќи се од некое танко брчење што се движело околу неговото уво со лет на недозгреан комарец, не можел да се одбрани од зборовите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога му се приближи на половина метар, позиционирано некако отстрана, одеднаш и понатаму не тргајќи го погледот од него, како да се трудеше да има некој сервилен однос кон гостинот.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Секогаш кога ќе зине Витомир, устата му е полна со чад. Небаре оџак што враќа, што не трга.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)